Μαρούλι

Είναι ένα μονοετές, αυτογονιμοποιούμενο, ποώδες λαχανικό που ανήκει στην οικογένεια  Asteraceae. Στην Ελλάδα καλλιεργείται υπαίθρια, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, κυρίως από νωρίς το φθινόπωρο έως αργά την άνοιξη. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιρού, παρουσιάζονται προβλήματα με το σχηματισμό ανθικών στελεχών από υψηλές θερμοκρασίες και μεγάλο μήκος ημέρας. Στην Ελλάδα, η καλλιέργεια του μαρουλιού καταλαμβάνει περίπου 60.000 στρ. Το μαρούλι  ,διατροφικά, είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α, Β1 , Β2, C, νιασίνη, επίσης αποτελεί σημαντική πηγή ασβεστίου και φωσφόρου. Αποτελεί ένα αρκετά απαιτητικό φυτό σχετικά με την προσαρμοστικότητα του στο έδαφος καθώς απαιτεί να είναι πλούσιο σε θρεπτικά στοιχεία, με καλή υδατοικανότητα και ικανοποιητική στράγγιση. Το μαρούλι είναι φυτό ψυχρής εποχής και οι χαμηλές θερμοκρασίες απαιτούνται όταν τα φυτά πλησιάζουν προς την ωριμότητα για να επιτευχθεί η μέγιστη ποιότητα. Ιδανικό pH θεωρείται από 6 έως 7 καθώς το μαρούλι είναι αρκετά ευαίσθητο σε όξινο έδαφος ενώ σε αλκαλικό εμφανίζεται συμπτώματα χλώρωσης. Τα πιο κατάλληλα εδάφη είναι τα αμμοπηλώδη (SL), πλούσια σε οργανική ουσία ενώ τα αμμώδη εδάφη που θερμαίνονται πιο εύκολα προτιμώνται για πρώιμη παραγωγή. Παρουσιάζει μεγάλη ευαισθησία σε υψηλές συγκεντρώσεις αλάτων στο έδαφος για αυτό κρίνεται αναγκαία η χρήση καλής ποιότητας νερού καθώς και συνθήκες καλής αποστράγγισης. Με τη βασική λίπανση καλύπτονται οι ανάγκες σε Φώσφορο, Κάλιο ενώ με τις επιφανειακές μόνο Άζωτο. Επιπλέον, η χρήση ειδικών σκευασμάτων θρέψης – βιοδιεγερτών, μεγιστοποιεί το γενετικό δυναμικό της καλλιέργειας, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ενίσχυση της αντοχής της στο αβιοτικό stress.